Lopen als een kievit… in het gips

Lopen als een kievit… in het gips

Xeno is al weer ruim een jaar bij ons en wat hebben we een plezier van onze inmiddels zesjarige Roemeen. We hadden het niet beter kunnen treffen. Met zijn rustige karakter past hij helemaal in ons inmiddels toch wat bejaarde huishouden. Geen blaffer, niet ongeduldig...

Lees meer
Vaarwel mooie conifeer

Vaarwel mooie conifeer

Het regent pijpenstelen hier, maar toch is het licht! Hoe dat kan? De grootste en misschien ook wel mooiste boom die in onze voortuin stond, is verdwenen. Dat is gauw gezegd, maar er is wel wat aan vooraf gegaan. Toen we hier kwamen wonen, stond hij er al. Misschien...

Lees meer
Japan en de corona-regels

Japan en de corona-regels

Vorige week noemde ik hem al even, Wouter, de zoon van Hans, hij  was een poosje in Nederland. De tijd zat erop en gisteren brachten we hem naar Schiphol. Voorzien van twee Pfizer-vaccinaties en een negatieve PCR-test. Dat leek voldoende. Dinsdag getest, woensdag...

Lees meer
Vrijdag, marktdag

Vrijdag, marktdag

Het is vrijdag vandaag en dat betekent in Leeuwarden marktdag. Het voelt altijd een beetje feestelijk. In de zomer en in pre-coronale tijden is het Zaailand redelijk gevuld met terrassen, maar op het ogenblik biedt het plein op doordeweekse dagen een kale indruk. Niks...

Lees meer
Dank Ronite Palache, weg met art.23

Dank Ronite Palache, weg met art.23

foto Volkskrant Het gebeurt niet dagelijks, maar soms kun je, de krant lezend, overvallen worden door een idee of een gevoel. Mij overkwam dat vanmorgen toen ik de Volkskrant las. Om precies te zijn een artikel van Ronite Palache.  Aanleiding voor haar artikel...

Lees meer
Het dorp van Wim Sonneveld bestaat nog!

Het dorp van Wim Sonneveld bestaat nog!

Het speelt me al zeker een week door het hoofd, dat liedje van Wim Sonneveld over het dorp. Flarden van de tekst weet ik nog, de ene dag kan ik zomaar een couplet uit mijn hoofd zingen, de volgende dag loop ik na twee regels al vast. Overigens, ik zing het inwendig...

Lees meer