Sinds oktober 2010 is hij minister-president en vanaf 2006 is hij lijsttrekker voor de VVD. O ja en hij is van 2004 tot 2006 ook nog staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap geweest en dáár weer voor bekleedde hij die functie voor Sociale zaken en Werkgelegenheid. Je zou zeggen, die heeft waarschijnlijk veel geleerd in die jaren, een brede ervaring opgedaan toch? Maar heeft ook een MP geen houdbaarheidsdatum? Is het niet een keer op?

Iedereen maakt wel eens een foutje natuurlijk, niks mis mee. Maar als foutjes fouten worden, dan moet het een keer afgelopen zijn. Een paar weken terug was er een debat over de Nokia van Mark, die had zo weinig opslagruimte, dat hij sms’jes niet kon bewaren, met andere woorden, de WOB, (Wet Openbaarheid van Bestuur) gold niet voor die ouwe Nokia. Jammer voor de burger, dan wel de onderzoeksjournalistiek. Hij gooide die berichtjes gewoon weg.  Jammer hoor, konden we niet weten wat hij allemaal regelde via sms, pech gehad! Nou is de pers niet voor één gat te vangen, want zulke berichtjes verstuur je naar iemand, een collega in het kabinet of iemand van de partij. Dan vraag je het toch bijvoorbeeld aan Hugo de Jonge, in het vorige kabinet zijn er vast wel wat corona-berichtjes verstuurd. Maar nee, daar weet Mark Rutte wel wat op: dat schaadt de eenheid van kabinetsbeleid. En weer lijkt hij ermee weg te komen.

Ja, weer, want er is al wat  gepasseerd in die twaalf jaar premierschap. Ik herinner mij bonnetjes die weg waren geraakt. Het kinderopvangschandaal, waarbij mensen volkomen onterecht beschuldigd werden van fraude, een affaire die nog steeds niet is opgelost. Mensen zijn hun huis kwijtgeraakt, huwelijken liepen erdoor op de klippen en het allerergste, kinderen werden zonder pardon uit huis geplaatst en velen van hen zijn nog steeds niet terug. Mensen met een kleurtje of een bijzondere achternaam zijn gestraft, sommigen voor het leven getekend, maar de ambtenaren van de Belastingdienst die erbij betrokken waren, gaan nog steeds vrijuit. Institutioneel racisme noemt men dat, kennelijk zijn daar geen mensen bij betrokken of zo.

Dan Groningen. Waar men nog steeds zit te wachten op herstel van de geleden schade door aardbevingen. In januari was er ineens een bedrag beschikbaar, mensen stonden in de kou buiten in de rij. Tot ineens het geld op was en degenen die achteraan stonden onverrichterzake naar hun verzakte huis moesten terugkeren! Beledigend en vernederend, ik weet niet wat het ergste is. Maar wat ik wel weet, is dat het altijd aan een ander ligt en als dat het niet is, ligt het aan zijn geheugen. Dan heeft hij er ineens geen herinnering van. Denk aan Pieter Omtzigt, een politicus van het zuiverste water. Een keiharde werker, maar ook een zeer kritisch Kamerlid. Hij moest maar een “functie elders” krijgen. Rutte kon zich niet herinneren dat hij het ooit over hem gehad had. Ja ja.

Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar ik vind het genoeg. Want ik zit ook nog met een vraag. Hoe kan het dat de VVD nog steeds de grootste partij is? Komt het doordat veel fouten in de afgelopen kabinetten vooral gevolgen hadden voor de gewone burger in de straat? Dat de stemmers op de VVD er niet zo onder geleden hebben? Het zou zo maar kunnen. Maar hoe dan met de stikstofproblemen? Dit weekend heeft het partijcongres de maatregelen van het kabinet afgewezen. Komt er dan toch licht aan het eind van de tunnel? Gaan er straks VVD’ers hun verstand gebruiken en wellicht stemmen op een socialere partij.   Maken GroenLinks en de Partij van de Arbeid straks weer een kans? Ik hoop het maar en Mark Rutte? Diens houdbaarheidsdatum is reeds lang en breed overschreden.

Miriam Vaz Dias