En dan zit 2021 er al weer bijna op! Gek hoor, ik heb het idee dat ik wel betere jaren beleefd heb en toch is het al weer snel voorbij. Zó schrijf je 2020, dan is het wennen aan 2021 en dan moet je al weer 2022 schrijven. Het was niet echt een jubeljaar moet ik zeggen. Ik heb me voorgenomen om het maar niet over Corona te hebben. Daarover gaat het al vaak genoeg. Als er bezoek komt, of je komt een bekende tegen, dan gaat het daar eerst over. Dus nee, ik doe het maar eens niet.
We zouden het bijna vergeten, maar het was ook het jaar van de verkiezingen, nadat het kabinet gevallen was over de toeslagaffaire. Nu zijn we bijna een jaar verder en we weten bijna niet anders meer of Rutte heet de demissionaire premier, De Jonge is demissionair minister enzovoort enzovoort. De Tweede Kamer is wel voor een deel vernieuwd natuurlijk, zo zijn er inmiddels negentien partijen actief. Dat maakt het er allemaal niet beter op. Misschien toch maar een kiesdrempel instellen, dat zou kunnen helpen. Het kabinet is weliswaar demissionair, maar de coalitiefracties stemmen in vrijwel alles in wat het voorstelt. Van dualiteit is nauwelijks sprake en nieuwe bestuurscultuur? Wat is dat eigenlijk? Ik zie die in elk geval nog helemaal niet. En op de rechterflank wordt het almaar grimmiger, zeker waar het Forum voor Democratie betreft. Wat een misselijkmakend zootje.
Ik ben wel onder de indruk van een paar kleine, nieuwe partijen. Om te beginnen is daar natuurlijk Pieter Omtzigt. Die man is bezig in zijn eentje een cultuurverandering teweeg te brengen. Hij is wat je noemt een echte luis in de pels voor Rutte en consorten. Hij probeert zo veel mogelijk bordjes in de lucht te houden en dat allemaal met heel weinig steun op de achtergrond. Als eenmansfractie moet je het allemaal zelf doen en dan is het toch vaak kiezen waar je je wel en niet mee moet bezighouden. Datzelfde geldt natuurlijk voor meer eenpitters. Sylvana Simons bijvoorbeeld, mevrouw de Haan, maar ook Caroline van der Plas. De laatste houdt er andere ideeën op na dan ik, maar toch, ze is er altijd bij. Ik vind het knap.
Maar om nog even op Omtzigt terug te komen, als er Tweede Kamerverkiezingen zouden zijn, zou het voor het eerst van mijn leven kunnen zijn, dat ik op een kandidaat zou stemmen die afkomstig is uit het CDA. Al is het alleen maar, omdat ik het belangrijk vind dat hij er niet alleen voorstaat. Dat verdient hij niet! Daar is zijn inzet te belangrijk voor. Dus graag een stevige fractie om hem heen.
Het lijkt er op dat er een regeerakkoord aankomt, het is bijna niet te geloven. Daar hebben ze dan bijna een jaar over gedaan, om met dezelfde club te kunnen doorgaan, inclusief Rutte! Die komt natuurlijk weer terug, die zit met Bisonkit vast op het regeringspluche. Nu zijn er nogal wat bewindslieden alvast opgestapt, maar één zit er nog steeds die ik het liefst zelf eruit zou schoppen en dat is Ankie, staatssecretaris Ankie Broekers-Knol, die daar zit om er te zijn voor de vluchtelingen. Nou als je het van haar moeten hebben, ben je echt gesjochten. Die houdt het liefst alle deuren dicht. Hoe vind je zo iemand voor zo’n post!
Er zijn zo veel belangrijke zaken die om een forse aanpak vragen, allereerst de toeslagenaffaire, maar uiteraard ook klimaat, wonen, zorg en onderwijs. Hier in Nederland zit een demissionair kabinet collectief te navelstaren onder toeziend oog van de heren Remkes en Koolmees. Nee dan Duitsland, dat weet tenminste van aanpakken. Na twee maanden is daar een nieuwe regering, Den Haag moest zich diep, diep schamen.
Afbeelding ©https://nl.vecteezy.com/
Recente reacties